منبع باز چیست؟

منبع باز چیست؟

منبع باز به چیزی اشاره دارد که افراد می توانند آن را تغییر دهند و به اشتراک بگذارند زیرا آن برای عموم قابل دسترسی است.

این اصطلاح در زمینه نرم افزار به منظور تعیین یک ویژگی خاص برای ایجاد برنامه های کامپیوتری نشات گرفته شده است.

با این حال، “متن باز” مجموعه وسیعی از ارزش ها را مشخص می کند – چیزی که ما آن را ” راه منبع باز ” می نامیم.

پروژه‌ها، محصولات یا ابتکارات منبع باز اصول مبادله باز، مشارکتی، نمونه‌های سریع، شفاف، شایسته سالاری و توسعه جامعه‌محور را در بر می‌گیرند و از آنها تجلیل می‌کنند.

نرم افزار متن باز چیست؟

نرم افزار منبع باز نرم افزاری با کد منبع است که هر کسی می تواند آن را بررسی کند، اصلاح و ارتقا دهد.

“کد منبع” بخشی از نرم افزار است که اکثر کاربران کامپیوتر هرگز نمی بینند. این کدی است برنامه نویسان کامپیوتر می تواند برای تغییر عملکرد یک نرم افزار – یک “برنامه” یا “برنامه”- دستکاری کننده. برنامه نویسانی که به کد منبع یک برنامه رایانه ای دسترسی دارند، می توانند آن برنامه را با ویژگی های افزودنی به آن یا تعمیر قطعاتی که همیشه به درستی کار نمی کنند، بهبود بخشند.

برخی از نرم افزارها دارای کد منبع هستند که فقط شخص، تیم یا سازمانی که آن را ایجاد کرده است – و کنترل انحصاری روی آن را حفظ می کند – می تواند آن را تغییر دهد. مردم این نوع نرم افزار را نرم افزار «اختصاصی» یا «منبع بسته» می نامند.

فقط نویسندگان اصلی نرم افزار اختصاصی می توانند به طور قانونی آن نرم افزار را کپی، بازرسی و تغییر دهند. و برای استفاده از نرم‌افزار اختصاصی، کاربران کامپیوتر باید موافقت کنند (معمولاً با امضای مجوزی که در اولین اجرای این نرم‌افزار نمایش داده می‌شود) که با نرم‌افزاری که نویسندگان نرم‌افزار صراحتاً اجازه نداده‌اند، کاری انجام ندهند.

Microsoft Office و Adobe Photoshop نمونه هایی از نرم افزارهای اختصاصی هستند.

نرم افزار متن باز متفاوت است. نویسندگان آن کد منبع آن را در دسترس دیگرانی قرار می دهند که مایلند آن کد را مشاهده کنند، آن را کپی کنند، از آن یاد بگیرند، آن را تغییر دهند یا به اشتراک بگذارند. لیبره آفیس و برنامه دستکاری تصویر گنو نمونه هایی از نرم افزار منبع باز هستند.

همانطور که با نرم‌افزار اختصاصی انجام می‌دهند، کاربران هنگام استفاده از نرم‌افزار منبع باز باید شرایط مجوز را بپذیرند – اما شرایط قانونی مجوزهای منبع باز به طور چشمگیری با مجوزهای اختصاصی متفاوت است.

مجوزهای منبع باز بر نحوه استفاده، مطالعه، تغییر و توزیع نرم افزار توسط افراد تأثیر می گذارد. به طور کلی، مجوزهای منبع باز به کاربران رایانه اجازه می دهد تا از نرم افزار منبع باز برای هر هدفی که می خواهند استفاده کنند.

برخی از مجوزهای منبع باز – چیزی که برخی افراد مجوزهای “کپی لفت” می نامند – تصریح می کنند که هر کسی که یک برنامه منبع باز اصلاح شده را منتشر می کند باید کد منبع آن برنامه را نیز در کنار آن منتشر کند. علاوه بر این، برخی از مجوزهای منبع باز تصریح می‌کنند که هر کسی که برنامه‌ای را تغییر می‌دهد و با دیگران به اشتراک می‌گذارد باید کد منبع آن برنامه را نیز بدون دریافت هزینه مجوز برای آن به اشتراک بگذارد.

با طراحی، مجوزهای نرم‌افزار منبع باز همکاری و اشتراک‌گذاری را ارتقا می‌دهند، زیرا به افراد دیگر اجازه می‌دهند تا در کد منبع تغییراتی ایجاد کنند و آن تغییرات را در پروژه‌های خود بگنجانند.

آنها برنامه نویسان رایانه را تشویق می کنند تا هر زمان که دوست دارند به نرم افزار منبع باز دسترسی داشته باشند، آنها را مشاهده و اصلاح کنند، تا زمانی که به دیگران اجازه دهند وقتی کار خود را به اشتراک می گذارند، همین کار را انجام دهند.

آیا نرم افزار متن باز فقط برای برنامه نویسان کامپیوتر مهم است؟

خیر. فناوری منبع باز و تفکر منبع باز هم به نفع برنامه نویسان و هم برای غیر برنامه نویسان است.

از آنجا که مخترعان اولیه بسیاری از اینترنت را بر اساس فناوری‌های منبع باز ساخته بودند – مانند سیستم عامل لینوکس و برنامه وب سرور آپاچی – امروزه هر کسی که از اینترنت استفاده می‌کند از نرم‌افزار منبع باز بهره می‌برد.

هر بار که کاربران رایانه صفحات وب را مشاهده می‌کنند، ایمیل‌ها را چک می‌کنند، با دوستانشان چت می‌کنند، موسیقی آنلاین پخش می‌کنند، یا بازی‌های ویدیویی چند نفره بازی می‌کنند، رایانه‌ها، تلفن‌های همراه یا کنسول‌های بازی آن‌ها با استفاده از نرم‌افزار منبع باز به شبکه‌ای جهانی از رایانه‌ها متصل می‌شوند تا مسیریابی و انتقال آن‌ها انجام شود.

رایانه‌هایی که همه این کار مهم را انجام می‌دهند معمولاً در مکان‌های دوردستی قرار دارند که کاربران واقعاً آن‌ها را نمی‌بینند یا نمی‌توانند به صورت فیزیکی به آن‌ها دسترسی داشته باشند – به همین دلیل است که برخی از مردم این رایانه‌ها را «رایانه‌های راه دور» می‌نامند.

بیشتر و بیشتر، مردم هنگام انجام وظایفی که ممکن است در دستگاه های محلی خود انجام دهند، به رایانه های راه دور تکیه می کنند.

به عنوان مثال، آنها ممکن است از نرم افزار پردازش کلمه آنلاین، مدیریت ایمیل، و ویرایش تصویر استفاده کنند که روی رایانه شخصی خود نصب و اجرا نمی کنند. در عوض، آنها به سادگی با استفاده از یک مرورگر وب یا برنامه تلفن همراه به این برنامه ها در رایانه های راه دور دسترسی دارند. وقتی آنها این کار را انجام می دهند، درگیر «محاسبات از راه دور» هستند.

برخی افراد محاسبات از راه دور را «رایانش ابری» می‌نامند، زیرا شامل فعالیت‌هایی (مانند ذخیره فایل‌ها، اشتراک‌گذاری عکس‌ها یا تماشای ویدیو) است که نه تنها دستگاه‌های محلی بلکه شبکه‌ای جهانی از رایانه‌های راه دور را در بر می‌گیرد که «جو» را در اطراف آنها تشکیل می‌دهد.

رایانش ابری یکی از جنبه های مهم زندگی روزمره با دستگاه های متصل به اینترنت است. برخی از برنامه‌های رایانش ابری، مانند Google Apps، اختصاصی هستند. سایرین مانند ownCloud و Nextcloud منبع باز هستند.

برنامه‌های رایانش ابری «در بالای» نرم‌افزارهای اضافی اجرا می‌شوند که به آنها کمک می‌کند کارآیی و روانی داشته باشند، بنابراین مردم اغلب می‌گویند که نرم‌افزاری که «زیر» برنامه‌های رایانش ابری اجرا می‌شود به‌عنوان «پلت‌فرم» برای آن برنامه‌ها عمل می‌کند. پلتفرم های رایانش ابری می توانند منبع باز یا منبع بسته باشند. OpenStack نمونه ای از یک پلت فرم رایانش ابری منبع باز است.

چرا مردم استفاده از نرم افزار منبع باز را ترجیح می دهند؟

مردم به دلایلی نرم افزار منبع باز را به نرم افزار اختصاصی ترجیح می دهند، از جمله:

کنترل. بسیاری از مردم نرم افزار منبع باز را ترجیح می دهند زیرا کنترل بیشتری بر روی این نوع نرم افزار دارند.

آن‌ها می‌توانند کد را بررسی کنند تا مطمئن شوند هر کاری را که نمی‌خواهند انجام نمی‌دهد، و می‌توانند قسمت‌هایی از آن را که دوست ندارند تغییر دهند.

کاربرانی که برنامه‌نویس نیستند نیز از نرم‌افزار متن‌باز بهره می‌برند، زیرا می‌توانند از این نرم‌افزار برای هر هدفی که می‌خواهند استفاده کنند – نه صرفاً به روشی که دیگران فکر می‌کنند.

آموزش. افراد دیگر نرم افزار منبع باز را دوست دارند زیرا به آنها کمک می کند تا برنامه نویسان بهتری شوند.

از آنجایی که کد منبع باز برای عموم قابل دسترسی است، دانش‌آموزان می‌توانند به راحتی آن را مطالعه کنند تا نرم‌افزار بهتری بسازند. دانش آموزان همچنین می توانند کار خود را با دیگران به اشتراک بگذارند و از نظرات و انتقادات خود دعوت کنند تا مهارت های خود را توسعه دهند.

وقتی افراد اشتباهاتی را در کد منبع برنامه‌ها کشف می‌کنند، می‌توانند آن اشتباهات را با دیگران به اشتراک بگذارند تا به آن‌ها کمک کنند از انجام همان اشتباهات خود جلوگیری کنند.

امنیت. برخی از مردم نرم افزار منبع باز را ترجیح می دهند زیرا آن را امن تر و پایدارتر از نرم افزار اختصاصی می دانند.

از آنجایی که هر کسی می‌تواند نرم‌افزار منبع باز را مشاهده و اصلاح کند، ممکن است کسی خطاها یا حذفیاتی را که ممکن است نویسندگان اصلی برنامه از قلم انداخته‌اند، تشخیص داده و تصحیح کند.

و از آنجایی که بسیاری از برنامه نویسان می توانند بدون درخواست اجازه از نویسندگان اصلی، روی یک نرم افزار منبع باز کار کنند، می توانند نرم افزار منبع باز را سریعتر از نرم افزارهای اختصاصی تعمیر، به روز رسانی و ارتقا دهند.

ثبات. بسیاری از کاربران نرم افزار منبع باز را به نرم افزار اختصاصی برای پروژه های مهم و بلند مدت ترجیح می دهند.

از آنجایی که برنامه نویسان کد منبع نرم افزار منبع باز را به صورت عمومی توزیع می کنند ، کاربرانی که برای کارهای حیاتی به آن نرم افزار تکیه می کنند، می توانند مطمئن باشند که اگر سازندگان اصلی آنها کار روی آنها را متوقف کنند، ابزار آنها ناپدید نمی شوند یا خراب نمی شوند.

علاوه بر این، نرم‌افزار منبع باز تمایل دارد که هم با استانداردهای باز ترکیب شود و هم عمل کند.

انجمن. نرم افزار منبع باز اغلب الهام بخش جامعه ای از کاربران و توسعه دهندگان است تا پیرامون آن شکل بگیرند.

این منحصر به فرد منبع باز نیست. بسیاری از برنامه های محبوب موضوع جلسات و گروه های کاربری هستند. اما در مورد منبع باز، جامعه فقط یک پایگاه طرفداران نیست که (از نظر احساسی یا مالی) برای یک گروه کاربری نخبه خرید می کند.

این افراد هستند که نرم افزار مورد علاقه خود را تولید، آزمایش، استفاده، ترویج و در نهایت تحت تاثیر قرار می دهند.

آیا “منبع باز” فقط به معنای رایگان بودن چیزی نیست؟

نه. این یک تصور غلط رایج در مورد آنچه “منبع باز” دلالت می کند است، و پیامدهای این مفهوم فقط اقتصادی نیست.

برنامه نویسان نرم افزار منبع باز می توانند برای نرم افزار منبع بازی که ایجاد می کنند یا به آن کمک می کنند، پول دریافت کنند.

اما در برخی موارد، چون مجوز منبع باز ممکن است از آنها بخواهد هنگام فروش نرم افزار به دیگران، کد منبع خود را منتشر کنند، برخی از برنامه نویسان دریافتند که دریافت پول از کاربران برای خدمات نرم افزاری و پشتیبانی (به جای خود نرم افزار) سودآورتر است.

به این ترتیب، نرم‌افزار آن‌ها رایگان باقی می‌ماند و با کمک به دیگران در نصب، استفاده و عیب‌یابی آن، درآمد کسب می‌کنند.

در حالی که برخی از نرم افزارهای منبع باز ممکن است رایگان باشند، مهارت در برنامه نویسی و عیب یابی نرم افزار منبع باز می تواند بسیار ارزشمند باشد . بسیاری از کارفرمایان به طور خاص به دنبال استخدام برنامه نویسانی با تجربه کار بر روی نرم افزار منبع باز هستند.

متن باز «فراتر از نرم افزار» چیست؟

در زرین افزار، می‌خواهیم بگوییم که به روش‌هایی که ارزش‌ها و اصول منبع باز در جهان فراتر از نرم‌افزار اعمال می‌شوند علاقه‌مندیم.

ما دوست داریم منبع باز را نه تنها راهی برای توسعه و مجوز نرم افزارهای کامپیوتری، بلکه یک نگرش بدانیم.

رویکرد به تمام جنبه‌های زندگی « راه منبع باز » به معنای ابراز تمایل برای اشتراک‌گذاری، همکاری با دیگران به روش‌هایی شفاف (به‌گونه‌ای که دیگران نیز بتوانند تماشا کنند و به آن ملحق شوند)، پذیرش شکست به‌عنوان وسیله‌ای برای بهبود، و انتظار – حتی تشویق – بقیه هم همین کار را بکنند.

همچنین به معنای متعهد شدن به ایفای نقش فعال در بهبود جهان است که تنها زمانی امکان پذیر است که همه به شیوه طراحی آن جهان دسترسی داشته باشند.

جهان پر از «کد منبع» است – نقشه‌ها ، دستور العمل‌ها ، قوانین – که طرز تفکر و عمل ما را در آن راهنمایی و شکل می‌دهند. ما معتقدیم که این کد زیربنایی (هر شکلی که باشد) باید باز، در دسترس و به اشتراک گذاشته شده باشد—بنابراین بسیاری از مردم می توانند در تغییر آن برای بهتر شدن نقش داشته باشند.

در اینجا، ما داستان‌هایی را در مورد تأثیر ارزش‌های منبع باز بر همه حوزه‌های زندگی – علم ، آموزش ، دولت ، تولید ، بهداشت، قانون و پویایی‌های سازمانی بیان می‌کنیم . ما جامعه ای متعهد هستیم که به دیگران بگوییم چگونه روش منبع باز بهترین راه است ، زیرا عشق به منبع باز مانند هر چیز دیگری است: وقتی به اشتراک گذاشته شود بهتر است.